引理:
对于等长的长度为
n
n
n的
a
,
b
a,b
a,b序列,让
a
,
b
a,b
a,b以相反的顺序排序使得
∑
i
=
1
n
∣
a
[
i
]
−
b
[
i
]
∣
\sum_{i=1}^{n}|a[i] - b[i]|
∑i=1n∣a[i]−b[i]∣为最大值
那么对于不能等长的序列,长度为 n , m n,m n,m的序列 a , b a,b a,b,其中 n < = m n <= m n<=m。我们可以理解成,每次从 a a a里挑选一个数字,在 b b b里找一个最大的值匹配。
首先将
a
,
b
a,b
a,b按非递减排序,
a
i
,
a
j
,
b
i
,
b
j
ai,aj,bi,bj
ai,aj,bi,bj分别对应着当前两个序列的最小值和最大值。
那么最大收益为
m
a
x
(
a
b
s
(
a
[
a
i
]
−
b
[
b
j
]
)
,
a
b
s
(
a
[
a
j
]
−
b
[
b
i
]
)
)
max(abs(a[ai] - b[bj]), abs(a[aj]-b[bi]))
max(abs(a[ai]−b[bj]),abs(a[aj]−b[bi]))
对于 a [ a i ] a[ai] a[ai]他的可以选择的对象有两个,分别是 b [ a i ] , b [ b j ] b[ai],b[bj] b[ai],b[bj],但是 a [ a i ] a[ai] a[ai]一定不能选择 b [ a i ] b[ai] b[ai],假设他选择 b [ a i ] b[ai] b[ai]可以让当前情况最大化,那么 b [ a i ] b[ai] b[ai]一定小于 a [ a i ] a[ai] a[ai],换句话说 a [ a j ] a[aj] a[aj]一定能得到更大的收益。
#include <bits/stdc++.h>
using namespace std;
typedef long long ll;
void solve()
{
int n, m;
cin >> n >> m;
vector<int> a(n + 1), b(m + 1);
for (int i = 1; i <= n; i++)
{
cin >> a[i];
}
for (int i = 1; i <= m; i++)
{
cin >> b[i];
}
sort(a.begin() + 1, a.begin() + 1 + n);
sort(b.begin() + 1, b.begin() + 1 + m);
int ai = 1, aj = n, bi = 1, bj = m;
ll res = 0;
while (ai <= aj)
{
int f1 = abs(a[ai] - b[bj]), f2 = abs(a[aj] - b[bi]);
if (f1 >= f2)
{
ai++;
bj--;
}
else
{
aj--;
bi++;
}
res += max(f1, f2);
}
cout << res << "\n";
}
int main()
{
ios::sync_with_stdio(false);
cin.tie(0);
int t;
cin >> t;
while (t--)
{
solve();
}
}