让你删一个连续区间,然后剩下的数可以加一减一,然后让他们的最大公约数不为0,
很显然最大公约数一定是a1-1,a1+1,a1,an+1,an-1,an这六个数的质因子,所以就枚举这六个数的质因子来dp,很明显最后的结果是三个区间,那么dp也设立三个状态 f[i][0]代表在第一段里,f[i][1]代表在中间删除的那段里,f[i][2]代表在第二段没有删除的区间里
#include<iostream>
#include<cstdio>
#include<cstring>
#include<cmath>
#include<cstdlib>
#include<algorithm>
#define INF 20000000000000000
int q[200010],num[2000100],n,a[2000100];
long long f[1000100][4],A,B,ans;
bool flag[1000100];
using namespace std;
void ycl()
{
memset(flag,1,sizeof(flag));
for (int i=2;i<=100000;i++)
{
if (!flag[i]) continue;
q[++q[0]]=i;
for (int j=i;j<=100000;j+=i)
flag[j]=false;
}
memset(flag,0,sizeof(flag));
}
void fx(int x)
{
for (int i=1;i<=q[0]&&x!=1;i++)
{
while (x%q[i]==0)
{
if (!flag[i]) {num[++num[0]]=q[i];flag[i]=true;}
x=x/q[i];
}
}
if (x!=1)
{
for (int i=1;i<=num[0];i++)
if (num[i]==x) return ;
num[++num[0]]=x;
}
return;
}
void check(int x)
{
for (int i=0;i<=n;i++)
for (int j=0;j<=2;j++)
f[i][j]=INF;
f[0][0]=0;
for (int i=1;i<=n;i++)
{
if (((a[i]+1)%x)==0||((a[i]-1)%x)==0)
{
f[i][0]=f[i-1][0]+B;
f[i][1]=min(f[i-1][0]+A,f[i-1][1]+A);
f[i][2]=min(f[i-1][1]+B,f[i-1][2]+B);
}
if ((a[i]%x)==0)
{
f[i][0]=f[i-1][0];
f[i][1]=min(f[i-1][0]+A,f[i-1][1]+A);
f[i][2]=min(f[i-1][1],f[i-1][2]);
}
f[i][1]=min(f[i-1][1]+A,f[i-1][0]+A);
}
for (int i=0;i<=2;i++)
ans=min(ans,f[n][i]);
}
int main()
{
freopen("test.in","r",stdin);
scanf("%d%I64d%I64d",&n,&A,&B);
ycl();
ans=A*(n-1);
for (int i=1;i<=n;i++)
scanf("%d",&a[i]);
for (int i=-1;i<=1;i++)
{
fx(a[1]+i);
fx(a[n]+i);
}
for (int i=1;i<=num[0];i++)
check(num[i]);
printf("%I64d",ans);
return 0;
}