洛谷——P3379 【模板】最近公共祖先(LCA)
题目描述
如题,给定一棵有根多叉树,请求出指定两个点直接最近的公共祖先。
输入输出格式
输入格式:
第一行包含三个正整数N、M、S,分别表示树的结点个数、询问的个数和树根结点的序号。
接下来N-1行每行包含两个正整数x、y,表示x结点和y结点之间有一条直接连接的边(数据保证可以构成树)。
接下来M行每行包含两个正整数a、b,表示询问a结点和b结点的最近公共祖先。
输出格式:
输出包含M行,每行包含一个正整数,依次为每一个询问的结果。
输入输出样例
输入样例#1:
5 5 4 3 1 2 4 5 1 1 4 2 4 3 2 3 5 1 2 4 5
输出样例#1:
4 4 1 4 4
说明
时空限制:1000ms,128M
数据规模:
对于30%的数据:N<=10,M<=10
对于70%的数据:N<=10000,M<=10000
对于100%的数据:N<=500000,M<=500000
样例说明:
该树结构如下:
第一次询问:2、4的最近公共祖先,故为4。
第二次询问:3、2的最近公共祖先,故为4。
第三次询问:3、5的最近公共祖先,故为1。
第四次询问:1、2的最近公共祖先,故为4。
第五次询问:4、5的最近公共祖先,故为4。
故输出依次为4、4、1、4、4。
我的这几种做法都是70分,tle,这个题卡vec,把它改掉就好了,由于本人太懒,就暂且不改了
1.用倍增法。
代码:
#include<vector> #include<stdio.h> #include<cstdlib> #include<cstring> #include<iostream> #include<algorithm> #define N 500001 #define maxn 123456 using namespace std; vector<int>vec[N]; int n,x,y,fa[N][20],deep[N],m,root; void dfs(int x) { deep[x]=deep[fa[x][0]]+1; for(int i=0;fa[x][i];i++) fa[x][i+1]=fa[fa[x][i]][i]; for(int i=0;i<vec[x].size();i++) { if(!deep[vec[x][i]]) { fa[vec[x][i]][0]=x; dfs(vec[x][i]); } } } int lca(int x,int y) { if(deep[x]>deep[y]) swap(x,y);//省下后面进行分类讨论,比较方便 for(int i=18;i>=0;i--) { if(deep[fa[y][i]]>=deep[x]) y=fa[y][i];//让一个点进行倍增,直到这两个点的深度相同 } if(x==y) return x;//判断两个点在一条链上的情况 for(int i=18;i>=0;i--) { if(fa[x][i]!=fa[y][i]) { y=fa[y][i]; x=fa[x][i]; } } return fa[x][0];//这样两点的父亲就是他们的最近公共祖先 } int main() { scanf("%d%d%d",&n,&m,&root); for(int i=1;i<n;i++) { scanf("%d%d",&x,&y); vec[x].push_back(y); vec[y].push_back(x); } deep[root]=1; dfs(root); for(int i=1;i<=m;i++) { scanf("%d%d",&x,&y); printf("%d\n",lca(x,y)); } return 0; }
2.树剖法
#include<vector> #include<stdio.h> #include<cstdlib> #include<cstring> #include<iostream> #include<algorithm> #define N 500001 #define maxn 123456 using namespace std; vector<int>vec[N]; int n,m,root,x,y,fa[N],deep[N],size[N],top[N]; int lca(int x,int y) { for( ;top[x]!=top[y];) { if(deep[top[x]]<deep[top[y]]) swap(x,y); x=fa[x]; } if(deep[x]>deep[y]) swap(x,y); return x; } void dfs(int x) { size[x]=1; deep[x]=deep[fa[x]]+1; for(int i=0;i<vec[x].size();i++) { if(fa[x]!=vec[x][i]) { fa[vec[x][i]]=x; dfs(vec[x][i]); size[x]+=size[vec[x][i]]; } } } void dfs1(int x) { int t=0; if(!top[x]) top[x]=x; for(int i=0;i<vec[x].size();i++) if(vec[x][i]!=fa[x]&&size[vec[x][i]]>size[t]) t=vec[x][i]; if(t) { top[t]=top[x]; dfs1(t); } for(int i=0;i<vec[x].size();i++) if(vec[x][i]!=fa[x]&&vec[x][i]!=t) dfs1(vec[x][i]); } int main() { scanf("%d%d%d",&n,&m,&root); for(int i=1;i<n;i++) { scanf("%d%d",&x,&y); vec[x].push_back(y); vec[y].push_back(x); } dfs(root); dfs1(root); for(int i=1;i<=m;i++) { scanf("%d%d",&x,&y); printf("%d\n",lca(x,y)); } return 0; }
3.tarjian法
#include<vector> #include<stdio.h> #include<cstring> #include<cstdlib> #include<iostream> #include<algorithm> #define N 500001 using namespace std; vector<int>vec[N],que[N]; int n,m,qx[N],qy[N],x,y,root,fa[N],dad[N],ans[N]; int find(int x) { return fa[x]==x?x:fa[x]=find(fa[x]); } void dfs(int x) { fa[x]=x; for(int i=0;i<vec[x].size();i++) if(vec[x][i]!=dad[x]) dad[vec[x][i]]=x,dfs(vec[x][i]); for(int i=0;i<que[x].size();i++) if(dad[y=qx[que[x][i]]^qy[que[x][i]]^x]) ans[que[x][i]]=find(y); fa[x]=dad[x]; } int main() { scanf("%d%d%d",&n,&m,&root); for(int i=1;i<n;i++) { scanf("%d%d",&x,&y); vec[x].push_back(y); vec[y].push_back(x); } for(int i=1;i<=m;i++) { scanf("%d%d",&qx[i],&qy[i]); que[qx[i]].push_back(i); que[qy[i]].push_back(i); } dfs(root); for(int i=1;i<=m;i++) printf("%d\n",ans[i]); return 0; }