先说结论:父类静态代码块>子类静态代码块>父类的构造代码块>父类的构造函数>子类构造代码块>子类构造函数
举个例子:
public class HelloB extends HelloA {
public HelloB(){
System.out.println(" HelloB constructor");
}
{
System.out.println("helloa 构造器");//构造代码块
}
static {
System.out.println("static B");
}
public static void main(String[] args) {
// new HelloB();
}
}
class HelloA{
public HelloA(){
System.out.println(" HelloA constructor");
}
{
System.out.println("helloa 构造器");
}
static {
System.out.println("static A");
}
}
在主函数里面啥也不做,运行结果如下。这是因为,static是在类加载的时候就执行了。
static A
static B
将主函数注释去掉,得到的结果为:
static A
static B
helloa 构造器
HelloA constructor
helloa 构造器
HelloB constructor
可以看出:先执行父类和子类的static静态代码块,然后执行父类的构造器代码块和父类的构造函数,最后才是子类。规律就是:先执行父类,在执行子类(这是因为子类是父类的延申,父类都没有,何谈子类,所以先执行父类),构造函数的执行顺序靠最后。
再举个例子:
class Insect {
int i = 9;
int j;
Insect() {
prt("i = " + i + ", j = " + j);
j = 39;
}
static int x1 =
prt("static Insect.x1 initialized");
static int prt(String s) {
System.out.println(s);
return 47;
}
}
public class Beetle extends Insect {
int k = prt("Beetle.k initialized");
Beetle() {
prt("k = " + k);
prt("j = " + j);
}
static int x2 = prt("static Beetle.x2 initialized");
static int prt(String s) {
System.out.println(s);
return 63;
}
public static void main(String[] args) {
Beetle b = new Beetle();
}
}
结果:
static Insect.x1 initialized
static Beetle.x2 initialized
i = 9, j = 0
Beetle.k initialized
k = 63
j = 39
对Beetle 运行Java 时,发生的第一件事情是装载程序到外面找到那个类。在装载过程中,装载程序注意它有一个基础类(即 extends 关键字要表达的意思),所以随之将其载入。无论是否准备生成那个基础类的一个对象,这个过程都会发生(请试着将对象的创建代码当作注释标注出来,自己去证实)。
若基础类含有另一个基础类,则另一个基础类随即也会载入,以此类推。接下来,会在根基础类(此时是Insect)执行 static 初始化,再在下一个衍生类执行,以此类推。保证这个顺序是非常关键的,因为衍生类的初始化可能要依赖于对基础类成员的正确初始化。
此时,必要的类已全部装载完毕,所以能够创建对象。首先,这个对象中的所有基本数据类型都会设成它们的默认值,而将对象句柄设为 null。随后会调用基础类构建器。在这种情况下,调用是自动进行的。但也完全可以用super 来自行指定构建器调用(就象在Beetle()构建器中的第一个操作一样)。基础类的构建采用与衍生类构建器完全相同的处理过程。基础顺构建器完成以后,实例变量会按本来的顺序得以初始化。最后,执行构建器剩余的主体部分。