原描述略。给定一些零件每个工序所在的机器和需要的时间,一个工件只有在前面的工序做完后才能做后面的工序(比如做完第一个工序从第3分钟做到第8分钟,那么第二个工序要第9分钟以后才能开始)<-就是在这里WA的
给出一个顺序,依次按顺序将每个工件插入可能的最前位置,求最终总时间。
这个问题和堆的内存分配无比相似以至于我很自然地用一个节点的起始位置和长度来记录一段可用区间。。。后来发现用起始和终止位置会更方便(参见“蒟蒻的数列”)。
第一次写链表写得比较辣鸡,连链表是否为空都要特判,还没有内存回收ORZ
至于上面提到的WA问题,让函数返回这个工件本次工序实际的结束时间,下次从那个时间+1开始就好了。
自己的代码:
#include<cstdio>
using namespace std;
int m,n,w,t;
int ord[401];
int mac[21][21],tm[21][21];
int now[21]={};
int nt[21]={};
int ans=0;
inline int min(int a,int b)
{return a<b?a:b;}
inline int max(int a,int b)
{return a<b?b:a;}
struct list
{
int beg,len;
list *last,*next;
list(int beg,int len):
beg(beg),len(len),last(0),next(0){}
};
struct heap
{
list *beg,*end;
int len;
heap():len(0),beg(0),end(0){}
void del(list *x)
{
if(x==beg)
{
beg=x->next;
if(beg==end)
{
delete end;
beg=end=0;
}
delete x;
}
if(x->last) x->last->next=x->next;
delete x;
}
void alloc(int b,int l)
{
if(!beg)
{
if(len>=b) b=len+1;
int kl=b-len-1;
if(kl>0)
{
beg=new list(len+1,kl);
beg->next=new list(0,0);
end=beg->next;
end->last=beg;
}
len=b+l-1;
return;
}
int tou,wei;
for(list *i=beg;i!=end;i=i->next)
{
tou=max(i->beg,b);
wei=i->beg+i->len;
if(wei-tou<l) continue;
if(tou==i->beg)
{
if(i->len==l) del(i);
else i->len-=l,i->beg+=l;
}
else
{
i->len=tou-i->beg;
int nb=tou+l;
if(nb!=wei)
{
list *j=new list(nb,wei-nb);
j->next=i->next;
j->last=i;
j->next->last=j;
i->next=j;
}
}
return;
}
tou=max(b,len+1);
int lk=b-len-1;
if(lk>0)
{
end->beg=len+1;
end->len=lk;
end->next=new list(0,0);
end->next->last=end;
end=end->next;
}
len=tou+l-1;
}
}chip[21];
int main()
{
freopen("jsp.in","r",stdin);
freopen("jsp.out","w",stdout);
scanf("%d%d",&m,&n);
for(int i=1,j=m*n;i<=j;i++)
scanf("%d",&ord[i]);
for(int i=1;i<=n;i++)
for(int j=1;j<=m;j++)
scanf("%d",&mac[i][j]);
for(int i=1;i<=n;i++)
for(int j=1;j<=m;j++)
scanf("%d",&tm[i][j]);
for(int i=1,j=m*n;i<=j;i++)
{
w=ord[i];
t=++now[w];
chip[mac[w][t]].alloc(nt[w]+1,tm[w][t]);
nt[w]+=tm[w][t];
}
for(int i=1;i<=m;i++)
if(chip[i].len>ans)
ans=chip[i].len;
printf("%d",ans);
return 0;
}