在游戏精粹3中的“C 宏 重现光辉”中对宏有相当独到的用法,
网络上没看到相关资料,现大略写下。
//---a.c-----
#define Bin0000 0x00
#define Bin0001 0x01
#define Bin0010 0x02
#define Bin0011 0x03
#define Bin0100 0x04
#define Bin0101 0x05
#define Bin0110 0x06
#define Bin0111 0x07
#define Bin1000 0x08
#define Bin1001 0x09
#define Bin1010 0x0A
#define Bin1011 0x0B
#define Bin1100 0x0C
#define Bin1101 0x0D
#define Bin1110 0x0E
#define Bin1111 0x0F
#define HEX_MK(x,y) (unsigned char) ((x<<4) + y)
#define BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4) Bin##x1##x2##x3##x4
#define BIN_2(x,y) HEX_MK(Bin##x,Bin##y)
#define BIN_8(x1,x2,x3,x4,y1,y2,y3,y4) \
HEX_MK( BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4), BIN_MK_4(y1,y2,y3,y4) )
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=BIN_8(1,0,1,1,1,1,0,1);
v=BIN_2(1011, 0000);
return 0;
}
//end--------------------------------------------
将之保存为a.c , 在linux 使用预处理程序cpp.
运行 cpp a.c
得到:
# 1 "a.c"
# 1 "<built-in>"
# 1 "<command line>"
# 1 "a.c"
# 23 "a.c"
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=(unsigned char) ((0x0B<<4) + 0x0D);
v=(unsigned char) ((0x0B<<4) + 0x00);
return 0;
}
可以看到:真的得到了编译时期的常量。
说明:
宏中“#”的特别用法, google 一下,相信会明白 。
后记:回去认真看书,发现书中的版本会更好一点:大略写下:
----b.c-------
#define Bin0000 0
#define Bin0001 1
#define Bin0010 2
#define Bin0011 3
#define Bin0100 4
#define Bin0101 5
#define Bin0110 6
#define Bin0111 7
#define Bin1000 8
#define Bin1001 9
#define Bin1010 A
#define Bin1011 B
#define Bin1100 C
#define Bin1101 D
#define Bin1110 E
#define Bin1111 F
#define HEX_MKI(x,y) 0x##x##y
#define HEX_MK(x,y) HEX_MKI(x,y)
//如果直接定义 #define HEX_MK(x,y) 0x##x##y ,是不行的。
//而是需要下面的定义。这也就是上一版本为什么要用((x<<4) + y) 的原因
#define BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4) Bin##x1##x2##x3##x4
#define BIN_2(x,y) HEX_MK(Bin##x,Bin##y)
#define BIN_8(x1,x2,x3,x4,y1,y2,y3,y4) \
HEX_MK( BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4), BIN_MK_4(y1,y2,y3,y4) )
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=BIN_8(1,0,1,1,1,1,0,1);
v=BIN_2(1011, 0000);
return 0;
}
-------------------------
保存为 b.c , 运行 :cpp b.c
得到:
# 1 "b.c"
# 1 "<built-in>"
# 1 "<command line>"
# 1 "b.c"
# 24 "b.c"
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=0xBD;
v=0xB0;
return 0;
}
显然现在展开宏得到的结果更加优美。
网络上没看到相关资料,现大略写下。
//---a.c-----
#define Bin0000 0x00
#define Bin0001 0x01
#define Bin0010 0x02
#define Bin0011 0x03
#define Bin0100 0x04
#define Bin0101 0x05
#define Bin0110 0x06
#define Bin0111 0x07
#define Bin1000 0x08
#define Bin1001 0x09
#define Bin1010 0x0A
#define Bin1011 0x0B
#define Bin1100 0x0C
#define Bin1101 0x0D
#define Bin1110 0x0E
#define Bin1111 0x0F
#define HEX_MK(x,y) (unsigned char) ((x<<4) + y)
#define BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4) Bin##x1##x2##x3##x4
#define BIN_2(x,y) HEX_MK(Bin##x,Bin##y)
#define BIN_8(x1,x2,x3,x4,y1,y2,y3,y4) \
HEX_MK( BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4), BIN_MK_4(y1,y2,y3,y4) )
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=BIN_8(1,0,1,1,1,1,0,1);
v=BIN_2(1011, 0000);
return 0;
}
//end--------------------------------------------
将之保存为a.c , 在linux 使用预处理程序cpp.
运行 cpp a.c
得到:
# 1 "a.c"
# 1 "<built-in>"
# 1 "<command line>"
# 1 "a.c"
# 23 "a.c"
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=(unsigned char) ((0x0B<<4) + 0x0D);
v=(unsigned char) ((0x0B<<4) + 0x00);
return 0;
}
可以看到:真的得到了编译时期的常量。
说明:
宏中“#”的特别用法, google 一下,相信会明白 。
后记:回去认真看书,发现书中的版本会更好一点:大略写下:
----b.c-------
#define Bin0000 0
#define Bin0001 1
#define Bin0010 2
#define Bin0011 3
#define Bin0100 4
#define Bin0101 5
#define Bin0110 6
#define Bin0111 7
#define Bin1000 8
#define Bin1001 9
#define Bin1010 A
#define Bin1011 B
#define Bin1100 C
#define Bin1101 D
#define Bin1110 E
#define Bin1111 F
#define HEX_MKI(x,y) 0x##x##y
#define HEX_MK(x,y) HEX_MKI(x,y)
//如果直接定义 #define HEX_MK(x,y) 0x##x##y ,是不行的。
//而是需要下面的定义。这也就是上一版本为什么要用((x<<4) + y) 的原因
#define BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4) Bin##x1##x2##x3##x4
#define BIN_2(x,y) HEX_MK(Bin##x,Bin##y)
#define BIN_8(x1,x2,x3,x4,y1,y2,y3,y4) \
HEX_MK( BIN_MK_4(x1,x2,x3,x4), BIN_MK_4(y1,y2,y3,y4) )
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=BIN_8(1,0,1,1,1,1,0,1);
v=BIN_2(1011, 0000);
return 0;
}
-------------------------
保存为 b.c , 运行 :cpp b.c
得到:
# 1 "b.c"
# 1 "<built-in>"
# 1 "<command line>"
# 1 "b.c"
# 24 "b.c"
int
main ( int argc, char *argv[] )
{
unsigned char v;
v=0xBD;
v=0xB0;
return 0;
}
显然现在展开宏得到的结果更加优美。