当一个程序运行的时候,内存分为代码区和数据区。数据区进一步可划分为静态数据区、堆区、栈区。其中静态区存放的是全局变量、用static声明的静态变量、还有常量。堆区存放的是用new或malloc声明的对象或者开辟的空间。函数调用时需要入栈,栈区存放函数的形参,局部变量等。
C语言的printf是一个典型的参数可变的函数,虽然在面向对象语言C++中引入了函数重载等概念,使得变参函数在C++中较少且不鼓励使用。但通过对C语言变参函数实现机制的分析,可很好的掌握函数调用的实现机制。可参考以下一篇文章:http://blog.youkuaiyun.com/sheisc/article/details/44042831
通常C编译器在处理函数调用时,参数按照从右到左的顺序由高地址向低地址一次入栈,且由主调函数负责清栈。下面根据以下接口编写C语言变参函数myprintf。
/*******************************************
int myprintf(char * fmt, ...);
char * fmt 格式化字符串
使用范例:
myprintf("%1 + %2 = %3, %1 - %2 = %4\n", a,b,a+b,a-b);
其中的%1代表第一个整数实参,此处即为a
其中的%2代表第二个整数实参,此处即为b
以此类推...
最多支持到%9,即第九个整数实参
返回值为整型,代表总共输出了几次整数
*******************************************/
函数调用时的栈空间示意图如下:
使用宏va_list,va_start,va_arg,va_end来完成:
typedef char *__va_list;
typedef __va_list va_list;
#define ALIGN_INT(n) ((sizeof(n) + sizeof(int) - 1) & ~(sizeof(int) - 1))
#define va_start(list, start) (list = (va_list)&start + ALIGN_INT(start))
#define va_arg(list, t) (*(t *)((list += ALIGN_INT(t)) - ALIGN_INT(t)))
#define va_end(list) (list = (va_list)0)
int myprintf(char * fmt, ...)
{
int count = 0;
while(*fmt != 0)
{
va_list ap;
va_start(ap, fmt);
if (*fmt == '%')
{
fmt++;
if (*fmt > '0' && *fmt < '9')
{
count++;
int n = *fmt - '0';
int number;
for (int i = 0; i < n; i++)
{
number = va_arg(ap, int);
}
printf("%d", number);
va_end(ap);
fmt++;
}
else
{
fmt++;
}
}
else
{
printf("%c", *fmt);
fmt++;
}
}
return count;
}
不使用宏:
int myprintf(char * fmt, ...){
int count = 0;
int * ptr = (int *) (&fmt);
while(*fmt != 0){
if (*fmt == '%')
{
fmt++;
if (*fmt > '0' && *fmt < '9')
{
count++;
int n = *fmt - '0'- 1; //计算出循环的次数
char * str = (char *)ptr + sizeof(char *)+ sizeof(int)*n; //计算参数存放的地址
printf("%d", *(int*)str);
fmt++;
}
else
{
fmt++;
}
}
else
{
printf("%c", *fmt);
fmt++;
}
}
return count;
}
主函数测试代码:
int main()
{
int a = 1000;
int b = 800;
int number = myprintf("%1 + %2 = %3, %1 - %2 = %4\n", a,b,a+b,a-b);
printf("count = %d\n", number);
return 0;
}