避免改变全局变量,而要选择依赖注入。这适用于函数指针以及其他类型的值。
Bad
// sign.go
//直接定义一个全局变量
var _timeNow = time.Now
func sign(msg string) string {
now := _timeNow()
return signWithTime(msg, now)
}
// sign_test.go
func TestSign(t *testing.T) {
oldTimeNow := _timeNow
//更改全局变量值
_timeNow = func() time.Time {
return someFixedTime
}
//又重置了全局变量
defer func() { _timeNow = oldTimeNow }()
assert.Equal(t, want, sign(give))
}
Good
// sign.go
//创建一个结构体,成员只有一个函数类型,返回当前的时间
type signer struct {
now func() time.Time
}
//结构体创建函数
func newSigner() *signer {
return &signer{
now: time.Now,
}
}
//结构体方法
func (s *signer) Sign(msg string) string {
//调用成员函数
now := s.now()
return signWithTime(msg, now)
}
// sign_test.go
func TestSigner(t *testing.T) {
//创建结构体,不直接操作全局变量
s := newSigner()
//成员变量赋值
s.now = func() time.Time {
return someFixedTime
}
assert.Equal(t, want, s.Sign(give))
}
本文探讨了避免使用全局变量的重要性,并通过示例展示了如何利用依赖注入来提高代码的可测试性和灵活性。介绍了两种实现方式:一种是直接修改全局变量,另一种是通过创建结构体并注入时间获取函数。
1101

被折叠的 条评论
为什么被折叠?



