这题是区间dp,我用不是循环的方法,而是在N个数后面接上N-1个数构成一条链,这样可以降低复杂度,而且方便理解。
这题最坑的是要同时记录最大值和最小值,原因如图:
这题如何记录开头:
方法是将在填满dp[][]和dp2[][]后,再以起点为循环变量遍历一次,如:
我把dp的三重循环放在子函数中,纯粹是为了调试快(可以跳过一大步)
有一些处理的细节
如:
输入的第一条边要单独拿出来,因为在input中是第一条边,但是其实是Vn<-->V1的边。
其实因为变成了一条链,在循环的边界处理上有很多细节,具体可见代码。
//poj1179
#include<stdio.h>
#include<iostream>
#include<string.h>
#include<algorithm>
using namespace std;
#define MAXN 300
#define INF 0x3f3f3f3f
int dp[MAXN][MAXN],dp2[MAXN][MAXN];//dp[i][j]表示从顶点i-->j的这一段区间的最大值
int Data[MAXN];//顶点的数值
int edge[MAXN];//边的值(op)//1表示+,2表示*(edge[i]表示顶点i<->i+1,edge[N]表示顶点N<->1)
int path[MAXN];
int N;
void Dp()
{
int i,j,k;
int temp,temp2;
for(i=2*N-1;i>=1;i--)
{
for(j=i+1;j<=i+N-1&&j<=2*N-1;j++)//枚举区间终点
{
for(k=i;k<j;k++)
{
if(edge[k]==1)
{
temp=dp[i][k]+dp[k+1][j];
temp2=dp2[i][k]+dp2[k+1][j];
}
else
{
temp=max(dp[i][k]*dp[k+1][j],dp2[i][k]*dp2[k+1][j]);
temp2=min(dp2[i][k]*dp2[k+1][j],dp2[i][k]*dp[k+1][j]);
temp2=min(temp2,dp[i][k]*dp2[k+1][j]);
}
dp[i][j]=max(dp[i][j],temp);
dp2[i][j]=min(dp2[i][j],temp2);
}
}
}
}
int main()
{
int i;
char op;
int ans;
int cnt;
int temp;
scanf("%d",&N);
memset(dp,-INF,sizeof(dp));
memset(dp2,INF,sizeof(dp2));
cin>>op>>Data[1];
if(op=='t')
edge[N]=1;
else
edge[N]=2;
dp[1][1]=dp2[1][1]=Data[1];
for(i=2;i<=N;i++)
{
cin>>op;
if(op=='t')
edge[i-1]=1;
else
edge[i-1]=2;
cin>>Data[i];
dp[i][i]=Data[i];
dp2[i][i]=Data[i];
}
for(i=N+1;i<2*N;i++)
{
Data[i]=Data[i-N];
dp[i][i]=Data[i-N];
dp2[i][i]=Data[i-N];
}
for(i=N+1;i<=2*N-1;i++)
edge[i]=edge[i-N];
cnt=0;
memset(path,0,sizeof(path));
ans=-INF;
Dp();
for(i=N;i>=1;i--)
{
temp=dp[i][i+N-1];
if(temp==ans)
{
path[++cnt]=i;
//if(i==N)
// path[cnt]=1;
}
else if(temp>ans)
{
ans=temp;
cnt=1;
path[1]=i;
// if(i==N)
// path[1]=1;
}
}
printf("%d\n",ans);
sort(path+1,path+1+cnt);
printf("%d",path[1]);
for(i=2;i<=cnt;i++)
printf(" %d",path[i]);
printf("\n");
return 0;
}