有n个正整数X1,X2,…,Xn,再给出m1+m2个限制条件,限制分为两类:
1. 给出a,b (1<=a,b<=n),要求满足Xa + 1 = Xb
2. 给出c,d (1<=c,d<=n),要求满足Xc <= Xd
在满足所有限制的条件下,求集合{Xi}大小的最大值。
2<=n<=600, 1<=m1+m2<=100,000
再不写博客就快忘了*4
差分约束形如给定一系列x-y<=a,求极值。
移项得x<=y+a,若将每个变量作为一个点,条件作为边,则约束可以看成dis(x)<=dis(y)+edge(y,x),也就是每个点的距离要比到它的最短路小。因此最短路就是可取的最大值。
求最小值同理,改成最长路问题。
回到这道题,建成差分约束系统后,考虑若不存在强连通分量,对于拓扑图,给起始点分配个极大值然后按照拓扑序缩减这个值,可以使得各点取值完全互不影响。对于强连通分量,若内部最小值确定,能延伸到的最大取值就是所有最短路中最长的一条,那么总方案就是把所有强连通分量内部的最长的最短路+1给加起来。tarjan求一下强连通分量,内部做floyd即可。
#include<cstdio>
#include<algorithm>
#define gm 601
using namespace std;
struct e
{
int t;
e *n;
int c;
e(int t,e *n,int c):t(t),n(n),c(c){}
}*f[gm];
#define limit(a,b,c) f[b]=new e(a,f[b],c)
int n,m1,m2;
int ans=0;
int ins[gm];
int stk[gm],top=0;
int low[gm],ct=0;
int gro[gm],scc=0;
int no[gm];
int kre[gm],tot;
const int inf=0x3c3c3c3c;
void floyd()
{
static int f[gm][gm];
for(int i=1;i<=tot;++i)
{
no[kre[i]]=i;
for(int j=1;j<=tot;++j)
if(i!=j) f[i][j]=inf;
else f[i][j]=0;
}
for(int i=1;i<=tot;++i)
{
int x=kre[i];
for(e *j=::f[x];j;j=j->n)
if(gro[j->t]==scc)
{
f[no[x]][no[j->t]]=min(f[no[x]][no[j->t]],j->c);
}
}
for(int k=1;k<=tot;++k)
for(int i=1;i<=tot;++i)
for(int j=1;j<=tot;++j)
f[i][j]=min(f[i][j],f[i][k]+f[k][j]);
int res=1;
for(int i=1;i<=tot;++i)
for(int j=1;j<=tot;++j)
{
if(i!=j) res=max(res,f[i][j]+1);
else if(f[i][j])
{
puts("NIE");
exit(0);
}
}
ans+=res;
}
void tarjan(int x)
{
stk[++top]=x;
ins[x]=1;
int dfn=low[x]=++ct;
for(e *i=f[x];i;i=i->n)
{
if(!ins[i->t])
low[x]=min(low[x],(tarjan(i->t),low[i->t]));
else if(ins[i->t]==1)
low[x]=min(low[x],low[i->t]);
}
if(dfn==low[x])
{
++scc;tot=0;
int y;
do
{
y=stk[top--];
ins[y]=2;
gro[y]=scc;
kre[++tot]=y;
}while(x!=y);
floyd();
}
}
int main()
{
scanf("%d%d%d",&n,&m1,&m2);
for(int i=1;i<=m1;++i)
{
int a,b;
scanf("%d%d",&a,&b);
limit(a,b,-1);
limit(b,a,1);
}
for(int i=1;i<=m2;++i)
{
int c,d;
scanf("%d%d",&c,&d);
limit(c,d,0);
}
for(int i=1;i<=n;++i)
if(!ins[i]) tarjan(i);
printf("%d\n",ans);
return 0;
}